Bölüm 2
En iyisinden daha iyi, en güçlüsünden daha güçlü, yıllar, asırlar boyu,
sıktım, sıktım, sıktım, sardım, sardım, sardım.
Onu gördüm orada, çaresiz yalnız ve kurak, orada tek başına. Sıcaktım, yumuşaktım, tozdum, sıvıydım. Yavaş yavaş uzandım, yaklaştım, üzerine aktım, sardım, sarmaladım. Nasıl gelmişti buralara? Ona acıdım, onu sevdim, can, hayat vermek istedim. Bana hiç karşılık vermedi, konuşmadı, paylaşmadı, içini, sırrını açmadı. Daha da hırslandım.
En iyisinden daha iyi, en güçlüsünden daha güçlü, yıllar, asırlar boyu,
sıktım, sıktım, sıktım, sardım, sardım, sardım.
Yaratıcı seslendi;
"O senin değil, sen ona iyi değilsin, sen onu öldürürsün, hayat veremezsin, bırak onu! Ona başkasını tayin ettim. O seni yenecek, delecek, parçalayıp tuzbuz edecek, dağılacaksın, sıktığına, kavradığına, içindekine ulaşacak. Onu senden alacak!"
İşte bundan sonra; hiddetlendim, sinirlendim, tutkuyla bağlandım. Daha daha hırslandım.
En iyisinden daha iyi, en güçlüsünden daha güçlü, yıllar, asırlar boyu,
sıktım, sıktım, sıktım, sardım, sardım, sardım.
En sonunda dayanamadım,
mağlup oldum, delindim, deşildim, dağıldım, parçalandım. Yanılmışım, yaratıcı haklıymış, ona can veremedim, hayat veremedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder