Kayıp Ruhlar (4)
Tarih: 18 Kasım 2009
Yer: Varşova, Polonya
50’lı yaşlarının sonlarındaki Bayan Perlman ikinci kattaki evinin penceresinde sandalyesine oturmuş, işlek caddenin gürültüsü eşliğinde yağan yağmuru seyrediyordu. Çok düşünceli ve huzursuzdu. Bunun sebebi oğlu Vladek’in aniden ortadan kayboluşuydu. Bu yaştaki bir kadın, özellikle bir anne için kolay kabullenilebilecek bir durum değildi. Vladek her ne kadar şimdiye kadar annesini memnun edecek bir şey yapmamış, boş ve serseri bir hayat yaşamış olsa da bugüne kadar annesinden bu kadar uzun süre -yaklaşık on ay- ayrı kalmamıştı. Bu kayboluş son derece şüphe uyandırıcı ve uzun olduğundan, bayan Perlman’ın şu anki düşünceleri arasında uzun yıllar önce ilişkisini kestiği derin ve gizemli dostlarıyla tekrar bağlantı kurmak vardı. Sandalyesinden aniden kalktı ve evinin bir yerlerinde daha önceden sakladığı küçük kilitli sandığını aramaya koyuldu. İçinde gizemli dostlarıyla birlikte geçirdiği zamanlara ait bilgi, belge, belki arkasında adres, telefon yazılı bir fotoğraf, mektup vs. şeylerin bulunduğu bir sandıktı bu. Bunu son çare olarak görmeden önce, oğlundan bir iz bulabilmek için bütün hastaneleri, hapisaneleri, karakolları aramıştı. Polisten, jandarmadan, istihbarattan yardım istemiş ve gazetelere kayıp ilanı vermişti. Bu da fayda etmemiş ve neredeyse ülkenin tüm şehirlerini dolaşmıştı oğlunu bulmak için. Elbette bütün bunları yapmasına yeterli olacak hatrı sayılır küçük bir servete sahipti bayan Perlman. Lakin maalesef ki oğlunu bulamadı. Vladek Perlman neredeydi, ne haldeydi ya da ölmüş olabilir miydi? Binbir kötülük başına gelmiş olabilirdi. Bayan Perlman elbette ki en kötü senaryoya hazırdı ve aramalarına son vermeyecekti. İşte kilitli sandıkta bulabilecekleri, onun eski dostlarıyla tekrar bağlantı kurabilmesine yarayacaktı…
Tarih: 18 Kasım 2009
Yer: Varşova, Polonya
50’lı yaşlarının sonlarındaki Bayan Perlman ikinci kattaki evinin penceresinde sandalyesine oturmuş, işlek caddenin gürültüsü eşliğinde yağan yağmuru seyrediyordu. Çok düşünceli ve huzursuzdu. Bunun sebebi oğlu Vladek’in aniden ortadan kayboluşuydu. Bu yaştaki bir kadın, özellikle bir anne için kolay kabullenilebilecek bir durum değildi. Vladek her ne kadar şimdiye kadar annesini memnun edecek bir şey yapmamış, boş ve serseri bir hayat yaşamış olsa da bugüne kadar annesinden bu kadar uzun süre -yaklaşık on ay- ayrı kalmamıştı. Bu kayboluş son derece şüphe uyandırıcı ve uzun olduğundan, bayan Perlman’ın şu anki düşünceleri arasında uzun yıllar önce ilişkisini kestiği derin ve gizemli dostlarıyla tekrar bağlantı kurmak vardı. Sandalyesinden aniden kalktı ve evinin bir yerlerinde daha önceden sakladığı küçük kilitli sandığını aramaya koyuldu. İçinde gizemli dostlarıyla birlikte geçirdiği zamanlara ait bilgi, belge, belki arkasında adres, telefon yazılı bir fotoğraf, mektup vs. şeylerin bulunduğu bir sandıktı bu. Bunu son çare olarak görmeden önce, oğlundan bir iz bulabilmek için bütün hastaneleri, hapisaneleri, karakolları aramıştı. Polisten, jandarmadan, istihbarattan yardım istemiş ve gazetelere kayıp ilanı vermişti. Bu da fayda etmemiş ve neredeyse ülkenin tüm şehirlerini dolaşmıştı oğlunu bulmak için. Elbette bütün bunları yapmasına yeterli olacak hatrı sayılır küçük bir servete sahipti bayan Perlman. Lakin maalesef ki oğlunu bulamadı. Vladek Perlman neredeydi, ne haldeydi ya da ölmüş olabilir miydi? Binbir kötülük başına gelmiş olabilirdi. Bayan Perlman elbette ki en kötü senaryoya hazırdı ve aramalarına son vermeyecekti. İşte kilitli sandıkta bulabilecekleri, onun eski dostlarıyla tekrar bağlantı kurabilmesine yarayacaktı…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder